Karel van Delft

Het komt mij nu pas ter oren dat Karel van tante An en ome Frans afgelopen jaar is overleden. Wij waren van dezelfde leeftijd en in dezelfde maand en jaar geboren. Al tientallen jaren heb ik Karel niet meer gezien of gehoord maar toch heel pijnlijk. Ik wens, alhoewel wellicht te laat, de nabestaanden heel veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies. Zijn neef, Dré Heijnen

Het was mijn allereerste opdracht in het werkende leven: de gemeente Schijndel. Als jong broekie zat ik schuin tegenover Karel. Wat heb ik veel van hem kunnen leren. Zijn kennis en ervaring waren ontzettend waardevol voor mij (en de gemeente!). Er werd hard gewerkt op die kamer. Maar er was ook tijd en ruimte voor gezelligheid. Het boekje wat je mij gegeven hebt, zal ik goed bewaren. Ik had je heel wat meer tijd gegund. Rust zacht! Heel veel sterkte voor jouw nabestaanden Nadia

Beste Marion en familie, We leven mee met het verlies van Karel en wensen jullie veel sterkte. De huidige bewoners van Burgemeester Breukelstraat 8 in Heeswijk-Dinther.

Lang heb ik niet bij de gemeente Schijndel gewerkt, maar we zijn er wel vrienden geworden, Karel en ik. Ik wilde in de lunchpauze wel iets van het dorp zien en ergens koffie drinken en al snel lunchten Karel en ik regelmatig samen, ergens in het dorp, en dat was het begin van een fijne en goede vriendschap. Karel was een taalkunstenaar, taal was zijn ‘ding’. Daarom vond ik het ook zo moeilijk om hem te zien worstelen met die afasie … hij die zich altijd zó goed wist uit te drukken kon nù de woorden niet meer vinden. Lieve Karel het geworstel met taal is voorbij…ik ga je missen!

Wat een schok te vernemen dat Karel overleden is. Niet te vatten. Al jaren hadden we geen contact meer. Rond mijn 40ste was het toen ik Karel ontmoette en stapelverliefd werd. Te verliefd en te onzeker en te kwetsbaar. We raakten elkaar in de loop van de tijd kwijt. Toch bleef hij een plek in mijn hart behouden. Fijn te weten dat hijde liefde in Marion heeft gevonden Wens hem alle rust en vrede en zijn dierbaren sterkte. Annemie Nijskens

Donderdagmorgen 8-9. Zoals altijd al vroeg de krant uit. De dag kan beginnen. De overlijdensadvertentie van “Karel van Delft” (Eindhoven) viel op, maar er was geen enkele aanleiding om hierbij aan “onze regionale Karel” te denken. De overlijdenskaart, een paar uur later in mijn brievenbus, zette mij in de werkelijkheid. Een prachtige foto van “onze Karel”…. Karel, mijn regionale beleids-collega op het “Sociale Domein”. Hij voor Schijndel en ik voor “MijnGemeenteDichtbij” (St.Michielsgestel-Boxtel-Haaren). Ik heb Karel leren kennen als een steunpilaar. Bij de Wmo-stelselherziening, de regionale inkoop zorg, voortgangsonderhandelingen met diverse Wmo-gecontracteerden, het maken van verordeningen en opstellen van beleidsplannen. Altijd kritische vragen, juridisch vastbijtend en kennis. Steeds correct in (de soms verhitte) gesprekken/discussies. Een luisterend oor, met een glimlach. Jij “was de gemeente….”. Vele gesprekken met jou gingen dan ook over het werk (en vakanties). Karel na je pensioen hebben we (in Heeswijk) nog eens gekletst. Ja, over de gemeente. Dat tijdperk lag achter ons, want inmiddels was ik ook met pensioen. Dan bekijk je alles nuchterder en met een glimlach. Ik heb jou als een sociale bewogen en vooral rechtvaardige regionale collega leren kennen. Voor alle samenwerking bedankt. Jammer dat je zo kort van je pensioen hebt kunnen genieten. Karel rust zacht. Heel veel sterkte voor de jouw zo dierbaren gewenst. Martin Boselie.

Om op deze manier weer iets over Karel te horen kwam als een schok. Ik had zo gehoopt dat hij samen met Marion aan het genieten was van zijn welverdiende pensioen! Karel heeft een belangrijke rol gespeeld in mijn carrière en ik ben dankbaar dat ik hem heb leren kennen. Het was me een eer zijn opvolger te mogen zijn bij gemeente Schijndel. Zijn eerlijke en oprechte feedback, zijn betrokkenheid, vertrouwen en zijn wijsheid hebben me enorm geholpen. En de iets wat bijzondere humor, de klassieke muziek in de auto en de ongemakkelijke maandagochtend stiltes mogen zeker niet ontbreken in dat rijtje. Karel was een mentor voor me en zal altijd een plekje in mijn hart hebben. Helaas kan ik niet bij de begrafenis zijn, dus ik wil Marion, vrienden en familie via deze weg sterkte wensen!

Karel... Ik was een jaar of acht... Mijn moeder en jij spraken regelmatig af om als vrienden bij te kletsen. Meestal zag ik jou als je naar ons huis kwam, maar heel soms gingen we op bezoek bij jou. Wat ik het beste herinner was die heerlijke schaterlach. Mijn moeder verliest een waardevolle vriend! Dank je wel dat ik je mocht letten kennen. Marion en andere nabestaanden, ik wens jullie heel veel kracht toe om dit verlies vorm te geven. ?

Karel, een collega waarmee ik zo’n 25 jaar heb samengewerkt. Karel stortte zich altijd vol op de door hem te vervullen functies. Hij was gedreven en ook wel perfectionistisch. Dit leidde soms tot aanvaringen, maar nooit tot een verstoorde arbeidsrelatie. Karel was een wijze man !! Over zijn privéleven deelde hij weinig, waardoor ik Karel alleen als collega heb meegemaakt en ken. Karel, ik heb het als prettig ervaren om van jou te kunnen leren en om met je samen te werken. Na je pensionering stokte het contact. Het laatst dat ik te mocht ontmoeten, was bij mijn afscheidsreceptie c.q. pensionering. Ik vond het fijn dat je daarbij aanwezig was. Karel, adieu !!!!

Karel(tje) van Delft was een van mijn eerste leerlingen in de eerste klas van de Clemensschool in Den Bosch west. Hij was een blij vrolijk jongetje met blonde haren. Op de klassenfoto, die ik nog steeds heb staat hij vrolijk lachend : een van de weinig jongens met een colbertje aan en een sjiek strikje, daar had denk ik zijn Moeder voor gezorgd. Hij sprak toen ook met een licht hoog stemmetje. Ik herinner mij ook nog dat hij een tijdje naar een toenmalige “kinderkolonie” is geweest om wat aan te sterken. Kortom ik heb lieve herinneringen aan Karel, later heeft ook Jules nog bij mij in de eerste klas gezeten, en zijn zusje in de zaak van mijn man Bert. Verdrietig dat Karel is overleden. Ik wens zijn gezin en familie veel sterkte voor het afscheid en de tijd daarna. Ik zal hem mij altijd herinneren als het wat tengere slimme vrolijke jongetje met het strikje uit mijn eerste klas! Leentje Derks - van Vlijmen

Tijdens mijn sollicitatiegesprek zei ik tegen Karel: ik kom uit de zorg, dus ik denk dat hier bij de gemeente wel eens zou kunnen gaan schuren. Daar was jij niet bang voor, want buiten de lijntjes mocht van jou. Met allerlei dilemma’s kon ik bij jou terecht. Er was altijd een luisterend oor, breed glimlachend kwam je vaak met een goede oplossing of een kritische vraag. Sociaal en betrokken daarin vonden we elkaar altijd weer. Na je pensioen hielden we contact en ik koester deze mooie ontmoetingen waarin de gemeente altijd een onderwerp was. Je bleef betrokken. Dankbaar ben ik ook voor onze laatste ontmoeting bij jullie thuis waar ik ook Marion ontmoette. Ik had jullie nog zoveel goede jaren gegund. Dat had je verdiend. Rust zacht lieve Karel

Hallo nabestaanden als oud-collega herinner ik me Karel als een sociaal bewogen persoon met een eigen beeld, die dingen graag van meerdere kanten wilde bekijken. Sterkte bij de verwerking van dit verlies. Carl van der Pol?

We hebben nog kort samengewerkt voordat je met pensioen ging. Ik waardeerde je deskundige, kritische en integere inzet. Je hebt helaas te kort van je pensioen kunnen genieten. Rust zacht Karel.

Hoorde dat Karel overleden was. Heb 12 jaar veel met hem gewerkt bij de gemeente Schijndel. Fijne man met een mooie karakteristieke glimlach. Maar kon ook schaterlachen! Ik ben Karel in die12 jaar alleen maar meer gaan waarderen. Positief, heel loyaal en toch ook kritisch. Altijd op zoek naar oplossingen voor mensen die in de problemen zaten. Karel was van de regels werd wel gezegd. Nou nee, hij kende de regels en als het voor een oplossing nodig was overtrad hij ze, want de mensen waren belangrijker. Je zou iedereen met problemen een Karel van Delft als helper gunnen. Rust zacht. Peter